Bogowie bliscy memu sercu

pozwólcie mi, jak dziecku spać

Tej dusznej, upalnej nocy

Nocne duchy

Zabierzcie na chwilę moje myśli

Zbyt wiele planów na przyszłość

Mógłbym już więcej nie kochać Lata

Czuję, że mógłbym przestać kochać ten Świat

Arktyczny powiew, o to modlę się

Matko Naturo usłysz moje wołanie

Modlę się do Jego Wysokości Słońca

''Proszę nie bądź tak okrutny

Podczas swego panowania"

Podczas gdy szepcę do demona

„Weź łuk, ugodź go raz

Niech osłabnie, lecz nigdy drugi raz

To bardzo ważny Bóg

Bez niego nie mógłbym żyć”

Matko Bogów najbliższa memu sercu

Do pałacu Veles’a proszę jeszcze nie dziś

Czuję, że mógłbym przestać kochać Noc

Ześlij mi kojący powiew